Sindrom hipoglikemije

Uzrok nastanka


Oboljenja u kojima se javlja
sindrom hipoglikemije svrstavaju se u dve osnovne grupe, prema fazi u kojoj se
ovaj sindrom ispoljava: postprandijalno (posle obroka) ili natašte.

Kada se radi o postprandijalnom
sindromu hipoglikemije, najčešći uzrok je alimentarni hiperinsulinizam. U ovom
poremećaju, koji se javlja najčešće kod osoba kod kojih je deo želuca ili creva
odstranjen, postoji ubrzan prolazak hrane i brza apsorpcija glikoze koja
izaziva porast nivoa insulina, ali u daljem toku nivo insulina sporije opada od
glikemije i zbog ove nesrazmere nastaje hipoglikemija. Takođe ovaj sindrom se
javlja u bolestima nepodnošenja fruktoze, galaktoze i leucina, a može biti i
idiopatski-nepoznatog uzroka.

Sindrom hipoglikemije natašte
može se javiti u okviru većeg broja oboljenja, koja se svrstavaju u dve osnovne
podgrupe: poremećaji nedovoljnog stvaranja glikoze (nedostatak
hormona-hipopituitarizam, insuficijencija kore ili srži nadbubrega, nedostatak
glukagona, nedostatak enzima-glukozo 6 fosfataze, jetrine fosforilaze, piruvat
karboksilaze i dr., nedostatak supstrata-ketozna hipoglikemija kod dece, teška
malnutricija, trudnoća u kasnijim fazama, stečene bolesti jetre-kongestije,
hepatitisi, ciroza, uremijski sindrom, lekovi i toksini-alkohol, propranolol,
salicilati) i poremećaji potrošnje povećane potrošnje glikoze (stanja
hiperinsulinizma-insulinom, egzogeni insulin, antitela na insulin, namerna
hipoglikemija,oralni hipoglikemici, lekovi-kinin, pentamidin, stanja
normoinsulinizma-ekstrapankreatični tumori, nedostatak enzima, kaheksija sa
gubitkom masnog tkiva)

Klinička slika


Sindrom hipoglikemije čine dve
grupe simptoma i znakova koji se javljaju
kao posledica nedovoljnog snabdevanja mozga glikozom (neuroglikopenija)
ili kompenzatorne aktivacije simpatičkog nervnog sistema (adrenergijska
aktivacija)

U prvu grupu se svrstavaju:
glavobolja, ošamućenost, nejasan vid, nesabranost, poremećaj finih motornih
radnji, konfuzija, konvulzije i, u najtežem obliku, gubitak svesti.

U drugu grupu se svrstavaju:
znojenje, tremor (podrhtavanje), ubrzan rad srca, anksioznost i glad.

Dijagnoza


Za postavljanje dijagnoze
sindroma hipoglikemije neophodno je utvrditi: postojanje simptoma i znakova,
postojanje niskog nivoa glikemije u vreme pojave simptoma i znakova i
otklanjanje simptoma, znakova i niskog nivoa glikemije posle terapije hranom
ili glikozom. Kada se utvrdi postojanje sindroma hipoglikemije treba ispitati
da li je prouzrokovan egzogenim faktorom, da li se javlja postprandijalno ili
natašte, i odrediti uzrok nastanka.

Lečenje


Simptomatsko lečenje je uvek
isto bez obzira na uzrok sindroma, i sastoji se u primeni egzogene glikoze na
dva moguća načina-oralno ili intravenski. Etiološko lečenje zavisi od vrste
oboljenja koje dovodi do ovog sindroma. Lečenje alimentarnog hiperinsulinizma i
idiopatskog sindroma hipoglikemije se sprovodi dijetom sa visokim sadržajem
proteina i niskim unosom ugljenih hidrata.